Rozbudzają nieuzasadnione nadzieje. Polegają na rozsiewaniu złudzeń i mrzonek. Charakteryzują się przedstawianiem życzeń zamiast rzeczywistości. Stwarzają wrażenie, że jest inaczej niż faktycznie jest. Prezentują pomysły nierealistyczne połączone z nieterminowym bądź nieudolnym realizowaniem projektów. Niektóre przykłady?
- Polskie łupki. Opowieści były rozliczne. Mnóstwo papieru zapisano i przemówień wygłoszono. Zagranicznych chętnych było wielu, ale uciekli. Na placu boju pozostały praktycznie tylko polskie firmy. Wiercą dalej. Zdaje się, że już tylko politycznie. Amerykanie stwierdzili, że gazu jest za mało i jest zbyt trudny do wydobycia. Ich metody pozyskania gazu z łupków są w Polsce nieprzydatne. Nasi wiercą dalej. To są oczywiste koszty, zwyczajne marnotrawienie posiadanych zasobów. Wieloletnia maskarada zakończona klapą.
- Polski atom. Faza początkowa. Badania środowiskowe. Opóźnienia już na tym etapie. Fatalny wybór wykonawcy. Zmarnowane środki /253mln/ i czas – ok. dwa lata. Awantura międzynarodowa. Czeka Polskę sąd albo arbitraż. Może i dobrze, że realizacja kuleje. Szkoda jednak pieniędzy.
- Polskie Inwestycje Rozwojowe. Zapowiadane koło zamachowe gospodarki. Kreator nowoczesnych inwestycji w Polsce. W praktyce – „kamieni kupa” wg znanego ex ministra.
- Fundusz Rezerwy Demograficznej. Utworzony jako zabezpieczenie wypłaty emerytur w trudnych czasach. Także z środków uzyskanych z prywatyzacji. Bufor na trudne czasy. Uzupełnienie reform emerytalnych z końca lat 90-tych. Politycy już dawno po niego sięgnęli. Dla nich ciągle jest mało.
- Górnictwo węglowe. Kontynuacja złej polityki. Zmarnowanie ogromnych środków finansowych w przedsięwzięcia nierentowne i bez przyszłości. Zbudowanie kosztownego i trwałego systemu przywilejów.
- Gazoport /Terminal LNG/. Miał zapewnić bezpieczeństwo energetyczne Polski. Inwestycja uznana przez Rząd za strategiczną. Pierwotny termin ukończenia – czerwiec 2014r. We wrześniu 2013r przesunięto ostateczny termin realizacji na 31 grudnia 2014r. Kiedy będzie? Powiada się, że może w 2016r. Przy okazji problem zapłaty za zamówiony skroplony gaz. Niezłe pieniądze „parują” z budżetu.
- Metro w Warszawie. Druga linia. Pierwotny termin – EURO 2012r. Już wszyscy chyba zapomnieli. Potem jeszcze kilka innych zapowiedzi. Ostatnio cisza. Może wreszcie ruszy. Najwyższy czas.
- ZUS i emerytury. Likwidacja OFE miała rozwiązać problem. Tylko państwo odpowiedzialne za świadczenia. Nikt już chyba nie wierzy w skuteczność tego działania. Natomiast po ponad 150 mld zł z OFE ustawia się kolejka chętnych. Niektórzy „szybcy” już dostali.
- Przywileje wybranych grup społeczno-zawodowych. Miały być wielokrotnie ograniczane i likwidowane. Mają się coraz lepiej. Kolejne grupy zainteresowanych ustawiają się w kolejce po przywileje. Dotychczasowi beneficjenci chcą więcej. Dla ilu wystarczy?
Leave a Reply