Dla wielu rzeczywistość jest kiepska. Dalsze jej utrzymywanie rodzi zagrożenia dla państwa i obywateli. Im dłużej to wszystko trwa, tym więcej szkód, kolizji, głupoty i beznadziei. Dla innych jest pięknie. Żeby nie wrogie siły, pandemia, wojna, opozycja, Unia Europejska, Niemcy, LGBT – byłoby super. Trzeba wszystkie siły skierować na ścieżkę od pięknie jest teraz do sytuacji super w przyszłości. Długi marsz. Wszelkich krytyków należy usunąć z drogi. Ważna jest wola przywódczej partii i jej nieomylnego wodza. W sumie: groteskowa polityka. Niestety, także i groteskowa opozycja. Jak zatem rzeczywistość zmienić? Co musi się stać, by obywatele zrozumieli, że tak dalej być nie może? Pierwszy wariant: poziom świadomości obywateli. Zmądrzeją, zrozumieją, nauczą się, odpowiednio zadecydują. Edukacja i doświadczenie. Decyzje o zmianie jako następstwo refleksji o stanie rzeczywistości. Drugi wariant: obywatele dostaną porządnie w kość. Odczują na własnej skórze rozmaite kryzysy, drożyznę, biedę, niesprawiedliwość, głupotę, pazerność, wszechobecną sprzeczność słów i czynów. Dojrzą brak szansy na lepszą przyszłość swoją i własnych dzieci. Zmiana stanowić będzie pokłosie straconych szans, poniesionych kosztów, bezładu otoczenia i dysfunkcji instytucji. Zatem: zmiana poprzez rozumny namysł i właściwą decyzję, czy też zmiana jako efekt kryzysu i katastrofy.
P.S. Patrz poprzednie wpisy: Groteskowa opozycja, Groteskowa polityka i kilka wcześniejszych, np: Ciągłości i zmiany, Dominacja ciągłości.
Leave a Reply