Projekt oszczędności

Zmieniające się ekipy polityczne charakteryzuje krytyczne podsumowanie rządów poprzedników. Obywatele wybierają „nowe otwarcie”, „dobrą zmianę” pragnąc poprawy istniejącej rzeczywistości. Aktualnie rządzący dokonując krytyki przeszłości, przedstawiają własne plany i zamierzenia. Im silniejsza krytyka, tym większe pole do naprawczego działania. Nowa polityka państwa to odmienne preferencje w zakresie alokowania dostępnych zasobów. Poprzednicy źle rządzili. Marnotrawili dostępne zasoby. Decyzje były wadliwe. Stąd konieczność korekt i nowych, lepszych propozycji. Jeżeli „nowe propozycje” nie mieszczą się w dostępnym budżecie, trzeba generować nowe przychody bądź postawić na oszczędności. Wszak poprzednicy zawalili tyle spraw, że wystarczy się pochylić i pozbierać niewłaściwie rozmieszczone zasoby. Oszczędności z wadliwych decyzji, z których należy się wycofać. Oszczędności z wieloletnich zaniedbań powodujących fatalną rozrzutność budżetu. Taki raport jest powszechnie oczekiwany. Szczególnie, że od dawna wiadomo, gdzie należy szukać „zagubionych” pieniędzy. Można mieć nadzieję, że taki wiarygodny „projekt oszczędności” zostanie opracowany i upubliczniony. Znakomicie ułatwiłoby to aktualnie rządzącym realizowanie ich dalekosiężnych planów gospodarczych i społecznych. Bez groźby nadmiernego zadłużania państwa, inflacji, utraty wartości złotego i pozostałych, możliwych kataklizmów.