Odmrażanie gospodarki

Europa stabilizuje sytuację z koronawirusem i próbuje powrotu do jakiejś normalności. Także Polska robi krok w tym kierunku. W naszym przypadku z pełnym ryzykiem braku wiarygodnych danych o liczbie zakażonych. Zdecydowane zmniejszenie stanu izolacji społecznej i zwielokrotnienie wzajemnych kontaktów może spowodować złe następstwa. Szczególnie w sytuacji, gdy dyscyplina społeczeństwa w zakresie bezwzględnego stosowania maseczek pozostawia bardzo wiele do życzenia. Poluzowano gospodarkę, zalecając powszechne stosowanie tego zabezpieczenia. Tymczasem jest, jak jest. Chyba w niektórych środowiskach zapanowała moda na kontr – zachowanie. Ja nie muszę. Ja nie chcę. Ja jestem wolny. Efekt – co i rusz obywatel z maseczką na brodzie lub bez żadnej osłony. Brakuje naturalnej dyscypliny i podstawowej odpowiedzialności. Jeśli nadal zmierzamy w kierunku luzowania obostrzeń związanych z koronawirusem, musimy wymusić stosowanie podstawowego zabezpieczenia, jakim jest maseczka. Zalecenia i apele nie wystarczą. Niestety, znaczącą część obywateli należy wyedukować poprzez wysokie mandaty. Maseczki i testy to podstawa bezpieczeństwa i stopniowego powrotu do pracy i życia. Gdyby wiarygodnie okazało się, że w niektórych regionach ryzyko zarażenia się koronawirusem jest niskie, można doprowadzić do szybszej reaktywacji np. funkcjonowania żłobków czy przedszkoli. Są województwa, np. śląskie czy mazowieckie, w których pandemia zagościła się na dobre i nie chce odpuścić. Zatem “odmrażanie” powinno być wolniejsze, niż w rejonach mniej zakażonych. Ale do takich działań trzeba mieć obiektywne dane, a tych ciągle brakuje. Obyśmy z odmrażaniem gospodarki nie poruszali się jak przysłowiowe “dzieci we mgle”. Liczenie na szczęśliwe zrządzenie losu to najgorsza, możliwa opcja. Kierowanie sprawami państwa nie może się opierać li tylko na dobrej woli, intuicji czy przekonaniu, że “tak trzeba”. Najpierw wiedza, potem racjonalne decyzje. Innej drogi nie ma.