99 lat

Kolejna rocznica odzyskania niepodległości. Tworzyli ją różni ludzie, próbowali stosownie do swoich możliwości i najlepszych intencji. Narodowcy, państwowcy, ludowcy, socjaliści. W ciągłych sporach i waśniach, niekiedy skłóceni, ale działający we wspólnym celu, z szacunkiem wzajemnym i poczuciem najważniejszej misji. Upłynął kawałek czasu, przepłynęły przez historię kolejne pokolenia. Nowe rozdania i rozdarcia polityczne. Można powiedzieć: jak w każdym żywym społecznym organizmie. Rozmaite potrzeby, interesy, idee, ideologie, polityki. Władza i opozycja, jak w każdej demokracji. Jedni przychodzą, drudzy odchodzą i marzą o swojej kolejnej szansie. Codzienne życie i codzienna polityka. Jest także strategia życia i strategia polityki. Przyszłość i jej możliwe stany rzeczy. W wymiarach osobistym i publicznym. Są zbieżne lub „od Sasa do Lasa”. Jest historia, ale są także wymogi XXI wieku. Tradycyjne wartości, kulturowe zderzenia cywilizacji, ale przede wszystkim presja teraźniejszości i przyszłości, tempo zmian technologicznych, innowacyjność, wiedza i jej zastosowania. Kto spowolni, pozostanie w sferze staromodnych waśni i współcześnie nieistotnych kłótni, ten przegra. W rocznicę odzyskania niepodległości warto pamiętać o przyczynach jej utraty. Nauka nie powinna iść w las. W rocznicę odzyskania niepodległości trzeba pamiętać, że współczesność to nie stan rzeczywistości sprzed wieku czy dwóch. Żyjemy w nowych, kompletnie innych czasach. Z nowymi szansami i zagrożeniami. Trzeba poświęcić czas i siły przede wszystkim analizie tego, co jest i będzie. To szansa na sukces lub przyczyna porażki. W skali zbiorowej i jednostkowej. Stąd żądanie myślenia i działania progresywnego, równania do najlepszych i najefektywniejszych. W rocznicę niepodległości przede wszystkim powinniśmy jako naród, społeczeństwo, zbiorowość myśleć i postępować tak, by nadrobić zapóźnienia cywilizacyjne i nie wytwarzać zbytecznych zagrożeń. Wygramy lub przegramy. W tym drugim przypadku pretensje będziemy mogli mieć tylko do siebie.