Konkurs wyniki III etapu

Przeszli do ostatniego etapu pianiści wybitni. Ale zawsze szkoda własnych faworytów, bez których konkurs jakby mniej błyskotliwy. Szczególnie brakuje wirtuoza mazurków i polonezów, Książka. Już nie oczaruje nas swoim koncertem. Nie został dopuszczony. Podobnie, jak Galina Czistiakowa, zjawiskowa pianistka, naturalnie wpleciona w muzykę Chopina. To, co łączy Rosjankę i Polaka to niezwykła bliskość tradycyjnej estetyce Chopina, pokoleniowy przekaz istoty jego aksjologicznego przesłania. W konkursie silnie zaznaczył swoją obecność nurt azjatycki a także „styl dowolny”, najdobitniej reprezentowany przez Łotysza Osokinsa. Może dobrze byłoby w przyszłości wyodrębnić w Konkursie nurt „rewizjonistyczny” – dla tych, którzy sądzą, że w XXI w Chopin grałby inaczej, właśnie tak, jak oni. Ogłaszanie konkursu dla wszystkich na jednakowych, twardych zasadach „wierności tradycji” a następnie dopuszczanie zawodnika łamiącego zasady /zapis nutowy/ jest niestosowne w stosunku do innych, w tym Galiny i Krzysztofa. Dotychczas po zakończeniu etapu wychodziła Przewodnicząca Jury i komentowała wyniki. Tym razem poprzestano na pośpiesznym odczytaniu bez żadnego komentarza. To może być wymowny symbol zaistniałej sytuacji. Znakiem czasu jest, że także w tej gałęzi sztuki przeważa zainteresowanie Azji. Adepci studiują w kraju Chopina. Płyną także zaproszenia na konsultacje i zajęcia dla najlepszych profesorów. Azja jest na topie. Ma to swój wielostronny wyraz. Aktualny, XVII Konkurs trwa jednak dalej. Zawsze są jakieś „oh” i „ah”. Dzięki temu jest żywy. Nie kostnieje. Coraz więcej artystów pragnie spróbować swoich sił w piekielnie trudnej konkurencji. Kto wygra? Niech zagrają koncert. Dwójki znakomitych pianistów nie ma. Pozostali mają tylko nieco łatwiej, ponieważ wszyscy są na swój sposób wspaniali. Ale Książka bardzo żal.