Zbliżają się wybory. Chętni do władzy wysilają mózgi. Myślą, próbują myśleć, udają, że myślą. Ogólnie: kombinują, symulują, lewitują. Robią, co mogą. Trochę wysiłku, a potencjalna nagroda czeka… Załapać się. Niekiedy dziwne propozycje padają z ust całkiem sympatycznych ludzi. Szczególnie słuchani są ci “nowi”, którzy jeszcze nie wdepnęli w wielką politykę. Powiew świeżości jest nagradzany. Towar “przechodzony” to nie to samo, co nowość. Nowość jest trendy – szczególnie, gdy oferta jest dobrej jakości. Problem, by ta jakość była rzetelną jakością, a nie lipnym towarem.
Kilka dni temu zapoczątkowano przedwyborczy wysyp nowości. Tysiąc sześćset. Każdemu, kto osiągnął wiek emerytalny. Równo dla wszystkich. Jednakowa, gwarantowana emerytura. Nieważne, czy obywatel kiedykolwiek pracował. Nieważne, czy odprowadzał jakiekolwiek składki. Najważniejsze – należy się. Oczywiście nie ma żadnej, uzupełniającej i konkretyzującej argumentacji. Ważne jest hasło. Jeżeli w ten sposób “uzbiera się” odpowiednią liczbę głosów – miejsce w parlamencie zapewnione. Oczywiście spełnienie tej obietnicy wchodziłoby w rachubę jedynie wówczas, gdyby wygrano wybory. Ponieważ to jest raczej wykluczone, można zgłaszać rozmaite, “lekko absurdalne” propozycje. Dodatkowo środowisko potencjalnej partii politycznej /oficjalny start – 3 luty 2019/ deklaruje minimalną płacę w wysokości 60% średniej krajowej. W sumie – te “kluczowe” propozycje mają zagwarantować sukces. Ciekawe, jakie będą kontr – odpowiedzi, jak będzie przebiegać dalsza licytacja. Co rozważniejsi wiedzą, że przelicytowanie kontraktu kończy się porażką. Im wyższa skala braku realności, tym wyższa przegrana. Póki co można mieć nadzieję, że tego rodzaju “propozycje” nie zyskają aprobaty wśród obywateli rozsądnych i odpowiedzialnych. Budowanie własnej reputacji politycznej na zasadach “lekko absurdalnych” nie jest właściwą drogą. Co najwyżej może znaleźć się jako ciekawostka w ramach skrajnie populistycznych wersji myśli socjalistycznej.
Leave a Reply