Polska – dziwny kraj. Dziwni politycy. Dziwni posłowie. Dziwny Prezydent. Dziwni obywatele. Wszyscy lubią sobie i innym strzelać w stopy. Tym razem w postaci drugiej kadencji w NBP dla Prezesa, który już dał się nieźle poznać. W ciągu minionych 6 lat kierowania polityką pieniężną nie przestrzegał elementarnych zasad, które są wymagane od niezależnego banku centralnego. Jest współtwórcą powstania zawrotnego długu publicznego, szalejącej inflacji i upadku wartości pieniądza narodowego. Tymczasem hop – siup. Znowu jest. Zaproponował Prezydent, zagłosowali posłowie. Jakby nikt nic nie widział, jakby nikomu nic nie przeszkadzało. A przez 6 lat… Co się działo, co się wyprawiało, co się opowiadało, co się szkodziło. Na wołowej skórze tych wszystkich “zasług” by nie zliczył. Żeby jeszcze była szansa, że się może czegoś Prezes nauczył….Ale jest zdecydowanie za późno. To już druga odsłona dla obywatela emeryta. Wszak w końcu kolejnej kadencji stuknie 78 lat. Twórcza głowa. Niech się młodzież schowa. Ciekawe, ile jeszcze się zła wydarzy. Ile setek miliardów pustych pieniędzy się wypuści… Co się jeszcze w głowie urodzi? Tego do końca nie wiadomo. Jedno jest pewne: w nagrodę – milionowe apanaże. Dwór rozliczny, dobrze wynagradzany. W nim urocze chórzystki. Wesołe jest życie….. Prezesa NBP.
P.S. Patrz poprzednie wpisy: Prezes NBP, NIK w NBP, Global Finance, Kolejność dziobania.
Leave a Reply