Zagarnięcie konstytucyjne

Dwa lata potrzebował Trybunał Konstytucyjny na rozstrzygnięcie, czy zagarnięcie przez państwo środków zgromadzonych w OFE było konstytucyjne. Okazało się, że jest wszystko w porządku. Zamiana realnych pieniędzy zgromadzonych na kontach emerytalnych obywateli na zapisy księgowe jest dopuszczalna. Nie ma problemu. Trybunał Konstytucyjny okazał się „Aniołem Stróżem” rządzących. Nic zatem nie stoi na przeszkodzie, by kolejne 150 mld zł jeszcze będące w dyspozycji OFE uległo podobnej „transformacji”. Rząd w „potrzebie” może zlikwidować kapitałową część emerytury. Czyli ostatecznie zakończyć kapitałową reformę emerytalną. Środki finansowe każdemu politykowi „tu i teraz” zawsze się przydadzą. Manna z nieba. Ile projektów można zrealizować. Ile obietnic wyborczych zaanonsować. Spokój i przyjemne, bieżące funkcjonowanie. Najwyżej po kilku latach inni, bądź ci sami politycy szczerze powiedzą: nie ma kasy. Było i nie ma. Trzeba zlikwidować rozpasanie emerytalne i zacisnąć pasa. Oczywiście, jakiekolwiek myślenie strategiczne nie ma w tym przypadku sensu. Nie ma także mowy o zaufaniu obywateli do systemu emerytalnego i do państwa. Coraz większa część społeczeństwa zdaje sobie sprawę, że nie ma co liczyć na godną emeryturę. Będzie co najwyżej „ochłap” pozwalający na wegetację. To nie jest droga do umacniania przekonania o szansach dla młodego pokolenia. To nie jest także sposób na zapewnienie spokojnej starości dla przechodzących na emeryturę. To nie jest metoda zapewniająca zaufanie do ładu prawno-politycznego naszego państwa. To jest droga do nikąd. Brak reakcji na rzeczywiste kryzysy i problemy, ustawiczne zadłużanie się i chowanie głowy w piasek niczego dobrego nie rokuje. Szkoda, że Trybunał Konstytucyjny po dwóch latach „przemyśleń” okazał się Trybunałem pilnującym budżetu aktualnie rządzących.
P.S. Porównaj wcześniejsze wpisy: OFE, OFE propozycje, OFE decyzje, OFE u Prezydenta, Budżetowe OFE, Czarna dziura, Emerytury ZUS, Oszczędności wzięte, Przyrost długu.