Dokładniej: XIII Symfonia, znana popularnie jako Babi Jar z 1962 roku. Zaprojektowana na bas solo, chór basów i orkiestrę symfoniczną. Babi Jar pochodzi od tytułu wiersza Jewtuszenki, który stanowił inspirację dla Szostakiewicza oraz narracyjnie rozpoczyna jego symfonię. To miejsce symbolizuje tragedię kilkudziesięciu tysięcy ludzi, głównie pochodzenia żydowskiego, po wkroczeniu w 1941r armii niemieckiej na teren Ukrainy. Każda z pięciu części dzieła muzycznego to artystyczny opis innego wiersza Jewtuszenki, spięty klamrą talentu twórcy symfonii. Pozostałe utwory – Humor, W sklepie, Strachy i Kariera odnoszą się do różnych aspektów rzeczywistości rosyjskiej minionego okresu. Wiersze odgrywają dużą rolę w całości zamysłu twórczego Szostakowicza, stąd znaczenie doboru solisty – interpretatora tekstów oraz odpowiednie przygotowanie chóru. W całości jest to wybitne dzieło muzyczne a jednocześnie osobiste rozliczenie się z holocaustem oraz częścią historii rosyjskiej niechętnie podejmowanej nawet po śmierci Stalina. Nic zatem dziwnego, że z ogromnymi kłopotami doszło do inauguracyjnego spektaklu w grudniu 1962 roku w Moskwie. Po ostatnich dźwiękach muzyki obecny na premierze znakomity kompozytor, Chaczaturian, wypowiedział tylko jedno słowo – genialne. Sam Szostakowicz uznawał zakończenie pracy nad XIII Symfonią za jedno z najważniejszych swoich osiągnięć artystycznych. Dzieło to nie jest zbyt często prezentowane w Filharmonii Narodowej. Ostatni raz miało to miejsce w styczniu 2003 roku. W koncertach, które odbyły się 4-5 kwietnia b.r. miała miejsce prawdziwie międzynarodowa, choć słowiańska obsada. Muzycy i chór rodzimej Filharmonii Narodowej. Twórczość Szostakowicza – rosyjskiego kompozytora z dalekimi, polskimi korzeniami. Dyrygent – urodzony w Petersburgu Andrzej Boreyko, a główną partię solową śpiewał Pavel Daniluk z Ukrainy. Publiczność międzynarodowa, ale ciągle jeszcze głównie polska. Po koncercie uznanie i owacje dla wszystkich wykonawców, znakomicie prezentujących artystyczne dokonania kompozytora – Szostakowicza oraz poety – Jewtuszenki.
P.S. Warto zapoznać się wierszami Jewtuszenki, przede wszystkim z tytułowym Babim Jarem.
Leave a Reply