Warszawskie metro

Metro to konieczność. Warszawa nie może poszczycić się osiągnięciami w tym zakresie. Budujemy za mało i za wolno. Trzeba jak najszybciej ukończyć drugą linię i zadecydować, jaki będzie przebieg trzeciej. Gdzie są największe potrzeby. Tymczasem władze Warszawy postanowiły “uszczęśliwić” nowymi stacjami dawno oddaną do użytku pierwszą linię metra. Plac Konstytucji i Muranów. Przedziwny pomysł. Po pierwsze – w samym centrum miasta będzie bałagan. Po drugie – niewielkie odległości i dobrze funkcjonujące tramwaje. Pieszo – kilka minut. Po trzecie – szkoda pieniędzy. Władze Warszawy ubolewają, że muszą ograniczać inwestycje i ciąć liczne wydatki. W takiej sytuacji dodatkowe /co najmniej/ kilkaset milionów złotych przeznaczonych na zbyteczne stacje metra to istna rozrzutność i niegospodarność. Jeśli są wolne środki, to budujmy kolejną linię metra bądź przyspieszajmy realizację drugiej. Warszawa potrzebuje także obwodnic i wykorzystania torów kolejowych w celu rozwiązania problemów komunikacyjnych. Dlaczego nie rozbudujemy SKM, nie pracujemy nad zwiększeniem częstotliwości jej funkcjonowania? Mamy wszelkie warunki, by uruchomić kolejowe “metro bis”, coś na wzór paryskiego RER. Jeszcze nie jest za późno, by inwestycję przemyśleć. 20 listopada rozpoczęta została procedura projektowa, która na szczęście trochę potrwa. Ale szkoda nawet tych ok. 7 milionów złotych przeznaczonych na wstępną fazę. W tak ważnej sprawie przydałoby się referendum. Uszczęśliwianie mieszkańców paroletnią hekatombą organizacyjną i bałaganem komunikacyjnym jest bez sensu. Niech się odpowiedzialne osoby w Ratuszu ogarną i opanują. Można popełnić błąd, ale nie warto w nim uparcie tkwić. Już teraz pierwsza linia metra obsługuje także Tarchomin i Białołękę z drugiej strony Wisły. Wagony kolejki zapchane są już na stacji Młociny. Dodatkowe dwie stacje to dwa dodatkowe postoje i przedłużenie czasu jazdy. Komu to wszystko potrzebne?