Drgnęło. Od 1 października 2019 roku z 18 do 17 procent obniżony zostanie podatek dochodowy od osób fizycznych, popularnie określany jako PIT. Każde zmniejszenie obciążeń podatkowych cieszy. Obywatele w większym stopniu są dysponentami swoich pieniędzy. Oczywiście wielka szkoda, że nie zmienia się kwota wolna od podatków. Ale lepszy rydz, niż nic. Nieco dziwi skala podejmowanych decyzji w zakresie transferów finansowych. 500 plus dla coraz liczniejszych grup beneficjentów oraz kreowanie nowych obietnic powodują troskę o stan finansów publicznych i inflację. Rozliczne transfery finansowe oraz wzrost płac i emerytur powodują pojawienie się masy pieniądza, która szuka ujścia w postaci dóbr i usług dostępnych na rynku. Naturalną koleją rzeczy jest pojawienie się presji inflacyjnej. Wzrost cen jest powszechnie odczuwalny. Sytuacją powinien zająć się Bank Centralny i podwyższyć stopy procentowe, aby przeciwdziałać spadkowi wartości pieniądza. Ale NBP nie widzi takiej potrzeby. Polityka jest priorytetem, niezależnie od konsekwencji ekonomicznych podejmowanych decyzji. Każdy dodatkowy transfer finansowy, każda obniżka podatków to rezygnacja z rozwiązania problemów, do których państwo jest zobowiązane. Zdrowie, edukacja, czyste powietrze, ekologia, energetyka – siłą rzeczy nie stanowią priorytetu. Nie ma na to odpowiednich środków. Wybrano najprostszą formę aktywności państwa – bezpośrednie transfery finansowe. Odłożono /zrezygnowano?/ z rozwiązania narastających problemów związanych z teraźniejszym i przyszłym losem obywateli.
P.S. Patrz niektóre, poprzednie wpisy: Kwota wolna, Podatki w USA.
Leave a Reply