Czysta gotówka

Czysta gotówka, czyli kasa. Należy się. Żadne świadczenia rzeczowe, usługi, rehabilitacja. Pieniądz, czyli “czysta gotówka”. Dla każdego. Bezpośrednio. Tak, jak w przypadku 500 plus czy niedawno zapowiedzianej wyprawki – 300 na każde dziecko, dla rodziców, czyli “czysta gotówka”, a nie np. podręczniki. Gotówka jest trendy. Pomoc to kasa. Skąd się to wzięło? Idea ta weszła do obiegu publicznego i nie da się łatwo usunąć. Wyjdą z Sejmu niepełnosprawni, przyjdą następne grupy ze swoimi zawsze słusznymi żądaniami, postulatami, prośbami. Po gotówkę. W praktyce mamy do czynienia z nieuświadomionymi przez władzę konsekwencjami swojej własnej polityki. Niezależnie od najlepszych nawet intencji rządzących pewne decyzje i działania kończą się, jak w przypadku “czystej gotówki” na potrzeby niepełnosprawnych. Jaka alternatywna propozycja? Była i jest. Uporządkowane finanse publiczne z zastosowaniem systemu podatkowego, kwoty wolnej oraz oszczędnym, jednolitym i sprawiedliwym /bez przywilejów/ systemem emerytalnym. Epatowanie społeczeństwa licznymi miliardami z tzw. uszczelnienia systemu poboru VAT i zapewnieniem, że na wszystko “wystarczy” powoduje wciąż nowe i nowe żądania “czystej gotówki”. Wybrano jednak inną ścieżkę “zasypywania” zróżnicowań społecznych. Dalsze jej kontynuowanie będzie rodzić zagrożenia budżetowe, nadmierne zadłużenie i inflację. Nadmierne rozdawnictwo nigdy nie było dobrym narzędziem porządkowania ładu w państwie. Trzeba wrócić do rozwiązań podstawowych, łączących politykę zasypywania zróżnicowań społecznych z kreatywnością zawodową, oszczędnościami budżetowymi i zapobiegliwością o przyszłość państwa i jego obywateli.