Kapitalistyczny rynek, konkurencja, świat korporacji, administracje państwowe, międzynarodowe organizacje. Rewolucje przemysłowe, wielowymiarowa globalizacja, zniszczenie środowiska naturalnego, rozliczne anomalie pogodowe i katastrofy. Postępujące procesy wyznaczające ramy współczesnych cywilizacji, determinujące myślenie i życie ludzi. W tle – podziały na elity i masy, bogatych i biednych, kreatorów i wykonawców. Czy i jak jest możliwy inny świat, odmienne jego funkcjonowanie? Każdy czas historyczny przynosi krytyczne spojrzenia na rzeczywistość i proponuje rozwiązania. Mniej lub bardziej utopijne, niekiedy absurdalne czy szalone. Poszukuje się wyrw, pęknięć, nowych inspiracji i zdarzeń mącących tradycyjny obraz funkcjonowania świata. W główny nurt narracji zdarzeń wciska się inna wizja, poszukuje czynników wspierających bądź krytycznych, pragnie weryfikacji przedstawianych idei i koncepcji. Tak jest również w przypadku ekonomii współdzielenia jako alternatywy wobec rynku, konkurencji, korporacji, kapitalizmu. Czy przekonanie o rodzącej się, wczesnej fazie zasadniczej transformacji paradygmatów ekonomicznych jest zasadne? Na ile silny jest wzrost roli modelu organizacyjnego, który zapewnia ludziom dostarczanie wielu dóbr i usług niezapewnianych przez rynek czy państwo. Wskazuje się na wzrastającą rolę rozmaitych wspólnot społecznych, zorganizowanych na zasadach współdzielenia i współpracy. Prosumenci to przykład dzielenia się we wspólnocie współpracy. Lansowane jest przekonanie, że kiedy prosumenci dzielą się swoimi dobrami i usługami, zasady rządzące kapitalistyczną gospodarką wymiany rynkowej stają się dla funkcjonowania społeczeństwa znacznie mniej ważne. Antynomia kapitalistycznego rynku i państwowego socjalizmu wzbogacona zostanie o wspólnotę współpracy działającą na zasadzie ekonomii współdzielenia. Co wspiera tę nową, coraz silniejszą tendencję? Internet przedmiotów, czyli połączenie Internetu komunikacyjnego, Internetu energetycznego oraz Internetu logistycznego. Internet przedmiotów połączy „wszystko ze wszystkim” w zintegrowaną sieć globalną. Jednostki ludzkie, maszyny, zasoby naturalne i energetyczne, linie produkcyjne, sieci logistyczne, nawyki konsumpcyjne, przepływy recyklingowe – zostaną podłączone do platformy Internetu przedmiotów, nieustannie przesyłając wielkie bazy danych /big data/. Nowy świat transferu danych i powszechnego do nich dostępu ma spowodować zaistnienie nowych platform współpracy społecznej opartej na zasadach współdzielenia dóbr i usług oraz rozproszenia wytwórczości /odnawialne źródła energii, upowszechnienie drukarek 3D, crowdfunding/.
P.S. W tekście wykorzystano idee, pomysły i koncepcje znanego, amerykańskiego wizjonera technologicznego i społecznego zawarte w książce „Społeczeństwo zerowych kosztów krańcowych. Internet przedmiotów. Ekonomia współdzielenia. Zmierzch kapitalizmu”. /Jeremy Rifkin/.
Leave a Reply