Zadziwiające zdarzenia

Rzeczywistość jest nasycona niespodziankami. Powiada się, że bez nich życie byłoby nudne. Ale niespodzianka nie jest równa niespodziance. Zdarzają się takie zadziwiające zdarzenia, od których włos jeży się na głowie. Przykłady? Ceny paliw w Polsce. Ropa naftowa drożeje, złoty poważnie osłabł po radykalnej obniżce stóp procentowych Banku Centralnego. Tymczasem paliwa na stacjach benzynowych tanieją. Cud? Raczej ręczne sterowanie ceną. Jak w socjalizmie. Władza ustala. kiedy ma być drożej, a kiedy taniej. Sytuacja zapewne nie zmieni się do 15 października. Inne zadziwiające zdarzenie – afera wizowa. Jak to możliwe, że państwo ma aż tak nieszczelne procedury i nie potrafi zapobiec powszechnemu łapownictwu w tak wielu krajach świata. To nie tylko sprawa krajowa. Polska wiza to także potencjalny napływ migrantów do krajów cywilizacji zachodu. Zaczęło się to dosyć dawno temu pod płaszczykiem studiowania w naszym kraju. Wiza dla studenta, który nawet na chwilę nie zagościł na uczelni. Zastanawiające, co tak naprawdę robią polskie konsulaty za granicą. Kolejne zadziwienie wzbudza obietnica emerytur stażowych. Kolejna utopia generująca obciążenia finansowe dla nas wszystkich w sytuacji załamania demograficznego i oczekiwanego finansowego krachu systemu emerytalnego. Emerytury stażowe to zdecydowanie niższe emerytury dla korzystających z tej możliwości przy wielkim wzroście wydawanych środków finansowych /objęcie świadczeniami kolejnej grupy osób/. Kolejne zadziwienie to ewolucja relacji z Ukrainą. Do tej pory była istna sielanka, doskonałe relacje, strumienie finansowe i zaopatrzeniowe płynęły bardzo szerokim strumieniem. Z Polski do Ukrainy. Także zboże z Ukrainy napływało przez wiele, wiele miesięcy praktycznie poza kontrolą. “Ktoś” robił “przy okazji” znakomite interesy. Do tej pory nie ujawniono listy spółek – odbiorców oraz prawdziwej wielkości importu. Aktualnie gigantyczne rozmiary dotychczasowej pomocy zostały jakby zapomniane. Okazało się, że być może zbyt szeroki gest wyzwolił nie wdzięczność i racjonalne podejście, ale rosnące oczekiwania do kontynuacji jednostronnej polityki uwzględniającej li tylko interesy Ukrainy. Każde z przedstawionych zadziwiających zdarzeń ma pewną wspólną cechę. Brak racjonalności i strategicznego myślenia w połączeniu z ewidentną słabością funkcjonowania państwa. To się jakoś nie składa. Centralizacja państwa, ręczne sterowanie procesami gospodarczymi, luki w polityce migracyjnej czy utrata dobrych relacji z Ukrainą muszą poważnie niepokoić. Obyśmy doświadczali w przyszłości zdecydowanie mniej takich “zadziwiających zdarzeń”.