Udostępniono zaktualizowany projekt Polityki energetycznej Polski do 2040 roku. Jest to odpowiedź na wymogi związane z ochroną klimatu i potrzebami związanymi z bezpieczeństwem energetycznym. Zakłada się, że w 2040 roku ponad 50% energii będzie pochodziło ze źródeł odnawialnych. Oprócz działań w makroskali ważną rolę odegrać ma energetyka rozproszona i obywatelska. Celem jest poprawa jakości powietrza i redukcja emisji zanieczyszczeń. Efektem ostatecznym – poprawa zdrowia i jakości życia obywateli. Nareszcie. Kilkadziesiąt lat opóźnienia, zdecydowanie ostatnia chwila. Po wielu latach uporczywego trzymania się XIX wiecznej strategii rozwoju zaświtała odrobina nadziei. Tym razem musi się udać. Nie ma odwrotu. Jeśli nie państwo, to sami obywatele doprowadzą do upowszechnienia OZE. Dobrze, że powstał dokument stwierdzający konieczność synchronizacji aktywności państwa i społeczeństwa. Szkoda, że znowu odezwały się głosy protestu generowane z tych samych środowisk. Działacze związkowi związani z węglem muszą jakoś uzasadnić swoją obecność. Górnicy muszą zauważyć i zrozumieć, że węgiel jako paliwo energetyczne nie jest perspektywiczne. Eksploatacja nieefektywnych kopalń to nie jest droga do sukcesu. Nie można bez końca dopłacać do wydobycia surowca szkodliwego dla klimatu i przyczyniać się do zubożania budżetu państwa poprzez ciągłe, wielomiliardowe dopłaty. Tak się nie da. Czas węgla dobiegł końca. Przyszłość to przede wszystkim OZE. Trzeba mieć nadzieję, że przedstawiony projekt będzie wytyczną realnej strategii energetycznej Polski. Na odwlekanie racjonalnej polityki nie ma czasu. Jesteśmy koszmarnie opóźnieni.
P.S. Dla porównania patrz wpis z 2014 roku Polityka energetyczna.
Leave a Reply