Wigilia, Święta. Zawsze tak samo piękne. Mniej ważne, czy po wodzie, czy po lodzie. Oczywiście śnieżna osnowa tradycyjnych choinek jest absolutnie piękna i urzekająca. Ale ważniejszy jest kulturowy klimat, niewiarygodne zbliżenie ludzi do siebie. Nie tylko tych najbliższych, rodziny, krewnych, znajomych. Dlatego warto być wiernym tradycji, wartościom, własnej kulturze.
Święta Bożego Narodzenia są bardzo rodzinne. W realności, wspomnieniach, marzeniach. Wielkie szczęście, gdy wszyscy mogą być razem. Cenna jest świadomość, że jesteśmy sobie także przestrzennie bliscy, na “wyciągnięcie ręki”. Szczególnie wielkie szczęście, kiedy przeżyło się migrację najbliższych, a teraz wrócili, gdy Wigilia i Święta odbywają się tutaj, we własnym, polskim domu. Nie ma perspektywy powitań i pożegnań z perspektywą niewidzenia się przez miesiące czy lata. Powrót na stałe to nie to samo, co Świąteczne odwiedziny. Można powiedzieć: kamień spada z serca. Ale w przeważającej liczbie przypadków migracje są długotrwałe bądź stałe. Wtedy trzeba się cieszyć chwilami bycia razem za wspólnym, Wigilijnym stołem.
Życzenia: dużo zdrowia, bez niego się “nie da”. Radości i piękna codzienności, uroku życia, wrażliwości i licznych zachwytów. Szczęścia i osobistej mądrości, rozsądku i godnych zachowań. Słonecznych dni, długich spacerów i oddychania świeżym powietrzem. Zwiedzania świata, ale i własnego kraju, zbierania cennych doświadczeń ubogacających własną egzystencję. Sensownego otoczenia społecznego i instytucjonalnego, sprawnego państwa i rzetelnych reprezentacji politycznych.
P.S. Patrz wpis: Święta 2017
Leave a Reply