Ostatnia kopalnia

21 grudzień. Ostatni dzień pracy kopalni węgla w Zagłębiu Ruhry. Historyczne centrum przemysłowe Niemiec. Koniec z węglem. Węgiel “zamordowany”, używając modnej w Polsce terminologii. Ostatni dzień ostatniej kopalni to efekt konsekwentnej strategii energetycznej. Rzeczywistej, a nie urojonej. Przechodzenie na OZE trwa od lat. Także w Czechach działają ostatnie 3 kopalnie, których czas jest już policzony. Jedna z nich w Karwinie. Wczoraj wybuch metanu. Wielki dramat. 13 ofiar śmiertelnych, w tym 12 Polaków. Praktycznie nikt w Europie nie wydobywa węgla. Tylko w Polsce jest podstawą strategii energetycznej. Przedziwna sprawa, ponieważ węgla wydobywa się coraz mniej. Jest bardzo trudno dostępny. Złoża są metanowe, narażone na tąpnięcia. Trzeba ryć w ziemi coraz niżej. Preferowanie strategii energetycznej na węglu importowanym ze wschodu to najgorsza z możliwych opcji. Na tym polega bezpieczeństwo energetyczne? Dlaczego rządzący w Polsce tego nie widzą? Co się musi wydarzyć, by dostrzegli to, co oczywiste od wielu, wielu lat? Kto tak naprawdę żyje w Europie? Kto jest Europejczykiem? Dlaczego tak się dzieje, że otrzymanie ważnych stanowisk państwowych wiąże się z natychmiastowym zanikiem zdrowego rozsądku? Zmieniają się rządy, opcje polityczne a energetyczny obłęd trwa. Ile kolejnych tragedii górniczych jest potrzebnych? Ile kolejnych bloków węglowych /najnowszy – Ostrołęka/ musi powstać w polskich elektrowniach? Ile razy Polska ma otrzymać, tak, jak podczas szczytu klimatycznego w Katowicach, tytuł “skamieliny roku” dla państwa nie dbającego o jakość powietrza i stan środowiska naturalnego? Przyszła zima i znowu mamy smogowy dramat. Koszty związane z utratą zdrowia i życia są ogromne. Przy nikłej wydolności służby zdrowia problem czystego powietrza w Polsce to być albo nie być dla kraju położonego nad Wisłą. Nie jesteśmy chyba społeczeństwem samobójców, którzy zbudowali instytucję państwa w celu zbiorowej samozagłady.