Migracyjna decyzja

Wyjechać czy pozostać w kraju. Dla wielu ludzi na świecie to podstawowa, strategiczna decyzja. Często być  albo nie być. Jednak znaczna część migrantów podejmując decyzję o zmianie miejsca zamieszkania pragnie polepszenia warunków swojego życia. Ocenia szanse życiowego sukcesu w warunkach kontynuacji pracy w macierzystym kraju w porównaniu z innymi, zagranicznymi możliwościami. Gdzie są lepsze, korzystniejsze warunki pracy i płacy. Jej efektywniejsza organizacja i możliwości własnego rozwoju. Zdecydowanie najczęściej decyzje migracyjne podejmowane są przez ludzi młodych. Na ocenę trafności  decyzji potrzebny jest czas. Nigdy nie ma pewności, czy zrealizujemy marzenia związane z projektowaną zmianą. Tym bardziej, że zderzamy się z odmiennymi warunkami kulturowymi i zawsze będziemy traktowani jako migranci. Bywa, że poziom osiąganego statusu społecznego jest zaniżany faktem bycia migrantem. Sytuacja zmienia się dopiero w następnym pokoleniu. Decydując się na opuszczenie kraju powinniśmy mieć „z tyłu głowy”, że łatwiej jest konkurować o miejsce w strukturze społecznej na swoich, niż obcych „śmieciach”. Chyba, że ta kwestia nie ma znaczenia. Brak możliwości godziwej pracy i życia determinuje migracyjną decyzję. Inaczej jest w przypadku, gdy w macierzystym kraju „coś” się osiągnęło. Jest dobra albo bardzo dobra praca, mieszkanie, samochód, dostęp do zagranicznych wycieczek i podróży. Sukces w kraju na wyciągnięcie ręki bez konieczności ponoszenia migracyjnego ryzyka. Jest się młodym, wykształconym, znającym świat i obce języki. Coś powoduje, że ponoszone jest to ryzyko. Zapada decyzja migracyjna. Co można zrobić? Życzyć powodzenia. Realizacji planów i marzeń. Chociaż, może egoistycznie, chciałoby się mieć najbliższych w kraju, „przy sobie”. Jednak dla wyjeżdżających to jedna z najważniejszych decyzji w ich życiu. Pomimo naturalnych trosk i obaw, trzeba  myśleć pozytywnie i najbliższych wspierać. Niech im się dzieje jak najlepiej, to ich wybory w ich wspólnym życiu. Jeśli jest się przekonanym, że trzeba „coś” zrobić, to nie wolno tego zaniechać. Można żałować przez resztę życia. Współczesność umożliwia realizację nawet skomplikowanych projektów. Swoboda przemieszczania się i możliwość podjęcia pracy to wielkie osiągnięcie. Także w tym sensie, że umożliwia kojarzenie własnych interesów i szans zawodowych z rzeczywistością „gdzie indziej”, z realnym zapotrzebowaniem na zasoby intelektualne, talenty i doświadczenie zawodowe. Dzisiejsi migranci wrócą, jak będą mogli i chcieli. Na ich warunkach. Bez ideologicznych majaczeń i politycznego chciejstwa. Niezbędne jest tworzenie godnych warunków pracy i życia. Także dla tych zdolnych, kreatywnych i ambitnych. Zatrzymanie młodych ludzi w kraju to trudne i odpowiedzialne zadanie. Jeszcze trudniejsze – to ich powrót.