Prezydent Austrii

Austriacy wybrali. Przy bardzo wysokiej, ponad 70% frekwencji. Zwykle wygrywali przedstawiciele socjaldemokratów bądź ludowców. Tym razem tryumfuje Van der Bellen, przedstawiciel niezależny, choć identyfikowany z Partią Zielonych. W ostatecznym starciu nieznacznie /50,35% wobec 49,65%/ pokonał Norberta Hofera, który liczył, że wyborcy odrzucą politykę dotychczasowego establishmentu, że inaczej widzą Austrię i jej najważniejsze problemy. Wśród nich – realną politykę wobec współczesnej migracji. Radykalne działania mające zapobiec masowemu, niekontrolowanemu napływowi uchodźców to bardzo ważny argument Norberta Hofera. Obiecywał zdecydowane działania na rzecz powstrzymania fali uchodźców na granicach Austrii. Wypowiadał się sceptycznie wobec strefy Schengen. Nieznacznie przegrał. Ale partia, z której się wywodzi, jak na razie zdecydowanie przoduje w sondażach – ok. 35% poparcia. Wybory parlamentarne za dwa lata. Wiele może się wydarzyć. Nawet bardzo stabilne społeczeństwa z ugruntowanymi preferencjami politycznymi modyfikują swoje wybory. Odczuwane zagrożenie powoduje, że następuje istotna reorientacja w zakresie wartości i postaw politycznych. Na poziomie realnego życia obywateli polityka wygląda inaczej, aniżeli na europejskich salonach. Bezpieczne życie w obszarze własnego kręgu kulturowego nabiera coraz większego sensu. Stąd ogromne zainteresowanie wynikiem wyborów prezydenckich w Austrii oraz oczekiwanie na przyszłe decyzje. Europejskie kraje czekają kolejne, wyborcze weryfikacje. Przykład Austrii wskazuje, że całkiem możliwe staje się radykalne przewartościowanie nie tylko relacji do masowej, afrykańsko-azjatyckiej migracji, ale także do kształtu politycznego Unii Europejskiej i jej najważniejszych wartości. Może okazać się, że aksjologiczne preferencje stanowiące fundament pomysłu na europejską integrację w znacznym stopniu są już nieaktualne. Nie mogą stanowić podstawy do rzetelnego i efektywnego rozwiązywania trudnych problemów współczesności.