Polska stoi przed groźnym wyzwaniem – załamania się systemu emerytalnego. Wieloletnie zaniedbania rządzących doprowadziły ZUS do stanu krytycznego. Dopłaty z budżetu państwa utrudniają /uniemożliwiają/ przeznaczenie odpowiednich środków na modernizację i unowocześnienie kraju. Oczywiście nie jest to jedyny hamulec wyrwania się z tzw. pułapki średniego rozwoju. Działania podejmowane w zakresie systemu emerytalnego stanowią jednak ważny parametr intencji i kierunku zmian. System emerytalny drąży od wielu lat mechanizm uprzywilejowania wybranych grup obywateli. Jest oczywiste, że pozostali muszą na to zapracować. Aktywność skierowana na likwidację przywilejów stanowi niezbędny krok dla ratowania w niedalekiej przyszłości wypłacalności systemu emerytalnego. To bardzo ważny argument na rzecz pozostawania w kraju bądź migracji młodego pokolenia. Opinia w zakresie ładu wewnętrznego państwa oraz możliwych perspektyw determinuje decyzję o wyjeździe bądź pozostaniu w kraju. Tymczasem zamiast skracania listy uprzywilejowanych, MSWiA przygotowało projekt ustawy o dopuszczeniu kolejnej grupy pracowników do otrzymywania emerytury po 25 latach pracy w Straży Ochrony Kolei i osiągnięciu 55 lat. Przygotowane są także zapisy w kwestii prawa do emerytury pomostowej. Jeżeli ten projekt zostanie uchwalony i wejdzie w życie, będzie to sygnał świadczący o zaniechaniu myślenia o likwidacji przywilejów istniejących w systemie emerytalnym. Tym samym uprawnione jest przewidywanie poszukiwania przez władzę sposobów na znalezienie pokrycia wzrastających wydatków poprzez kreowanie nowych podatków, opłat, składek czy innych obciążeń. Uszczelnienie systemu podatkowego i Program Morawieckiego wszystkiego nie załatwią. Na razie są to plany. Interesujące i potrzebne, ale rzeczywista skala efektów jest trudna do oszacowania.
P.S. Patrz wcześniejsze wpisy: Przywileje, Emerytury ZUS, Raport ZUS, Czyja Polska.
Leave a Reply