Forma lojalności

Nowa taktyka Komisji Europejskiej w kwestii migrantów. 250 tys. euro za odmowę przyjęcia jednej osoby. Forsowana jest opinia, że to forma lojalności wobec takich krajów, jak Grecja, Włochy czy Cypr. Interpretacja zadziwiająca. Wszak migranci wędrują dalej. Pragną osiedlenia w zupełnie innych częściach Europy. Szczególnie tam, gdzie do niedawna serdecznie ich zapraszano i gościnnie witano. Marsz na Europę odbywał się z błogosławieństwem państw – założycieli UE. Bardziej racjonalne wydaje się bardziej dosłowne rozumienie określenia „forma lojalności” jako ugodowej relacji wobec grupy państw najbardziej wpływowych w UE. Migranci, szczególnie młodzi i wykształceni, wydawali się istotnym czynnikiem pobudzenia gospodarczego. Ponieważ napływ chętnych przekroczył granice chłonności, trzeba „coś” zrobić z niezagospodarowanym /niechcianym/ ludzkim nadmiarem. Pomysł prosty –  relokacja do innych krajów pod hasłem europejskiej solidarności. Wsparta – jak kto woli – przymusem, karą, formą lojalności. W krótkim horyzoncie czasu jest to próba wywarcia presji na „krnąbrnych” członków UE, którzy nie wyrażają zgody na proponowane sposoby rozwiązania problemu migrantów. Automatyczni migranci z relokacyjnego przydziału to kiepski, od dawna krytykowany pomysł. Dzisiejsza aktualizacja – 250 tys. euro za niechcianego migranta – to kontynuowanie poprzedniego, nieudanego projektu. Mało kto pamięta, że wówczas /wrzesień 2015r/ UE zaoferowała 6 tys. euro za automatycznie relokowanego migranta. Jak Polska „dostaje” migranta, to 6 tys. euro „w nagrodę”. Jak „nie bierze” z automatycznego przydziału, płaci 250 tys. euro jako „formę lojalności”. Niezły licznik. Ciekawe proporcje. Ktoś nieźle musiał pogłówkować. Szkoda, że tak się dzieje. Niestety, nie wróży to dobrze perspektywom europejskiej wspólnoty. Przynajmniej w jej dotychczasowym kształcie. Propozycja „250 tys.” w dłuższym horyzoncie czasu może oznaczać przygotowanie do nowego kształtu UE. Liczebnie pomniejszonego o „nielojalne” państwa, czyli te, które nie wyrażają bezwarunkowej zgody na propozycje i decyzje zapadające w „jądrze” UE. Także na ryzyka związane z masowym przyjmowaniem migrantów w Europie.

P.S. Patrz wcześniejsze wpisy: Automatyczni uchodźcy, Schengen, Inwazja imigrantów, Afrykańscy przybysze, Solidarność i humanitaryzm.