Strategia oburzonych

Próba rekonstrukcji. Deklarowany brak programu wyborczego. Powód: zawsze jest to „ściema salonów politycznych”. Wabik dla naiwnych. Dlatego: zamiast programu – strategia, a w niej idee, które zmienią system polityczny, ustrój państwa i w konsekwencji życie obywateli. Jak zwał, tak zwał. Są idee. Niech będzie, że to strategia, a nie program. Jakie to idee?

1. JOW jako fundament ustroju politycznego. „Ordynacja proporcjonalna spowodowała, że od 1989r rządzą ci sami ludzie, a właściwie te same środowiska – wąska grupa społeczna, która uwłaszczyła się na państwie i obywatelach”.
2. Dotychczasowy system polityczny jest niereformowalny. Bez zasadniczych zmian nic nie da się zrobić. Rzeczywistość nadzorowana jest przez partiokratów, „którzy traktują państwo jak dojną krowę, a obecna ordynacja powoduje, że czynią to bezkarnie”.
3. Konieczność napisania nowej konstytucji. Ma być ona wynikiem konsensusu społecznego, a nie „zgody neoarystokratów, jakimi są obecne partie polityczne”.
4. Dwukadencyjność parlamentarzystów i samorządowców. Ma zapewnić koniec klanowości w polityce. Zapobiec aktualnej sytuacji, w której reprezentanci społeczeństwa „już dawno stracili kontakt z rzeczywistością i dawnymi zawodami, jakie wykonywali przed posłowaniem”.
5. Aktywność w ramach ruchu obywatelskiego, a nie partii politycznej. Jak kiedyś AWS. Poprzez porozumienie różnych podmiotów, w tym politycznych, które mają wspólny cel – przejąć władzę i zmienić państwo.
6. Wzmocnienie władzy wykonawczej poprzez większą rolę Prezydenta z uprawnieniami jak w modelu francuskim.
7. Docelowo: wyeliminowanie finansowania partii z budżetu państwa.
8. Konsolidacja wspólnej, drugiej Polski na świecie. Stworzenie silnego, zintegrowanego lobby Polaków działających na rzecz wspólnej sprawy.
9. Repolonizacja banków i mediów.
10. 10.  Zmiany w systemie bankowym i jego nadzorze. Sytuacja „frankowiczów” jest taka sama jak „złotówkowiczów”. Jedni i drudzy „padli ofiarą braku nadzoru finansowego, który działa w interesie obywatelskim”.
11. 11.  Wiek emerytalny: podwyższenie do 67 lat – nieuprawnione. Zapowiada się odebranie emerytur resortowych. Docelowo: system trójfilarowy, kanadyjski, ale najpierw emerytura obywatelska.

Powyższe idee stanowią wystarczającą orientację w kwestii zamierzeń politycznych ruchu oburzonych. Mniej ważne, czy określimy je jako elementy programu czy strategii. Stanowią rozpoznawalny zasób ideowy, który wchodzi do dyskursu politycznego przed wyborami parlamentarnymi.

P.S. Rekonstrukcja dokonana z wykorzystaniem wywiadu J. Nizinkiewicza i P. Majewskiego z Pawłem Kukiem. Dziennik Rzeczpospolita z 10 lipca 2015r.