Stan chorobowy. Jak każda gorączka unaocznia brak zdrowia. Im wyższy poziom, zagrożenie dla organizmu zwiększa się. Władza to istotny czynnik funkcjonowania państwa. Rozgorączkowana władza, chore instytucje państwa – złe dzisiaj i jeszcze gorsze jutro społeczeństwa. Źle, gdy gorączkuje cała kasta polityków. Jeszcze gorzej, gdy uznają swój stan za normalny. Nie chcą się wyleczyć. Stany gorączkowego delirium uznają za pożądany stan politycznej ekstazy. Przejawy? Gadanie od rzeczy. Brak racjonalnego myślenia. Porzucenie reprezentacji interesów społeczeństwa. Zajmowanie się własnymi sprawami. Emocjonalne wybuchy. Brak elementarnej przyzwoitości. Obrzucanie domniemanych przeciwników błotem. Brak jakiejkolwiek skruchy. Upublicznianie osobistych urojeń. Maniakalne skojarzenia i zachowania. Spotęgowany stan wewnętrznej głupoty. Brak zahamowań. Gburowatość i niezwykłe chamstwo. Kłamanie „w żywe oczy”. Przekonanie, że się wszystko należy. Także to, co zakazane, ale pożądane. Na wszelki wypadek immunitet chroni. To, co „Nam” wolno, „maluczkim” nie przystoi.
Gorączka ma różne stadia. Raz się nasila, innym razem opada. Złe są długie okresy wysokiej temperatury. Władza źle działa. Dochodzi do sytuacji zagrożenia. Jeszcze stopień i „po kłopocie”, wszystko leży. Zdarza się, że w takiej sytuacji władza rozbija wszystkie dostępne jej termometry. Brak możliwości zmierzenia choroby pozwala na bezkarne działanie w amoku. Wówczas jest już za późno. Społeczeństwo nie odzyska łatwo równowagi. Szkody zbyt wielkie. Ruiny i spustoszenie. Jeśli do odbudowania, naprawienia – to działalność na długie lata. Dlatego warto o tym pamiętać. Oddzielać rozgorączkowanych od jeszcze zdrowych lub nieco tylko podziębionych. Najlepiej trwale izolować. Obserwować. Monitorować. Społeczeństwo musi uruchomić instytucje obrony przed zabójczymi stanami bardzo wysokiego poziomu rozgorączkowania władzy, która nie jest w stanie robić czegokolwiek lub postępuje idiotycznie, stosownie do aktualnego stanu chorobowego.
Leave a Reply