Bukareszt. 26 listopad 2013r. Spotkanie Premiera Chin z Europą Środkowo-Wschodnią – 16 państw regionu. Kolejne Forum Gospodarcze. Kontynuacja planu chińskiego z kwietnia 2012 r znanego jako 12 propozycji.
Nie tak dawno importowaliśmy z Chin głównie ryż i inne płody rolne. Później przyszedł czas na podkoszulki, skarpety i tenisówki. Jeszcze chwila i nabywaliśmy zabawki. Potem asortyment stopniowo ulegał wzbogaceniu. W końcu prawie wszystko pochodzi z Chin. W starych czasach eksportowaliśmy głównie maszyny i urządzenia. Azjatyckie zacofanie i skrajna bieda kontra europejski, uprzemysłowiony kraj prawie w centrum Europy. A co teraz? Jaka jest nasza oferta? Pewnie chcielibyśmy upchnąć co się da. Ale czasy się zmieniły. Znamienna była treść wywiadu Premiera Chin dla polskiej gazety w przeddzień spotkania. Dotychczasowe obroty państw regionu Europy Środkowo – Wschodniej z Chinami kształtują się na poziomie 50 mld USD, co stanowi jedynie 10% wolumenu obrotów Europy z Chinami. Są zatem perspektywy rozwoju relacji gospodarczych. W 2012 r strona chińska deklarowała wolę ich zintensyfikowania do wysokości 100 mld USD. Jaka jest oferta? Jakie preferencje? Czego oczekują? Przede wszystkim żywności. Natychmiast mogą zwiększyć import wg deklaracji Premiera Chin o „rząd wielkości”, czyli prawdopodobnie o 100%. Co chcą sprzedać? Wszystko, co wiąże się z uprzemysłowieniem kraju i jego infrastrukturą techniczną, w tym rozwojem kolejnictwa. W grę wchodzi także energetyka. Nie tylko tradycyjna, oparta na węglu, ale także nuklearna, wodna, wiatrowa i słoneczna. Pełna opcja dla kraju /krajów/ wymagających myśli technicznej i technologicznej w celu nadrobienia zapóźnień cywilizacyjnych. Innymi słowy, Chiny są w pełni otwarte na ideę pomocy w uprzemysłowieniu i transferze technologii dla wszystkich, którzy potrzebują. Do dyspozycji stawiają linię kredytową przeznaczoną na finansowanie przedsięwzięć na razie w wysokości 10 mld USD. Kompleksowa oferta. Uzupełniona propozycją nauki języka i studiów młodzieży w Chinach. Ta ostatnia koncepcja zyskała uznanie i reakcję strony polskiej. Podczas inauguracyjnego posiedzenia poparta została propozycja uruchomienia systemu stypendialnego na studia w Chinach dla 5000 młodych przedstawicieli regionu. Wspomniano także o potrzebie obustronnego zwiększenia ruchu turystycznego. Wyrażono również przekonanie, że Region Europy Środkowo-Wschodniej przechodzi najlepszy w historii okres relacji z Chinami. W świetle chińskich propozycji z lat 2012 – 2013 i polskiego stanowiska prezentowanego w Bukareszcie wydaje się, że nie mamy jasnej, uporządkowanej strategii postępowania wobec drugiej potęgi gospodarczej świata. Specjalnie to jednak nie dziwi, ponieważ strategii takiej trudno doszukać się w odniesieniu do krajowej rzeczywistości. Tego właśnie można uczyć się od Azjatów. Cierpliwości, wytrwałości i konsekwencji. Przemyślane, zaplanowane działania są realizowane. Ciągłość, a nie ustawiczna zmienność. Konsekwencja, a nie od ściany do ściany.
Leave a Reply