Wiek polityka

Emerytura. Na ogół pracujemy do określonego roku życia. Standardowo do 65 lub 60 lat. Niektóre grupy pracownicze kończą aktywność zawodową wcześniej /np. mundurowi, górnicy/ lub później /profesorowie/. Wszelkim schematom umykają politycy. Mogą ubiegać się o kolejne kadencje w nieskończoność, czyli dopóty, dopóki “powłóczą kończynami” i nieco “kumają”. Specyficzna grupa zawodowa, która ciągnie, ile tylko może. Zapewne z korzyścią dla własnego, rozmaicie rozumianego dobrostanu. Tymczasem ci “mocno starsi” i “bardzo mocno starsi” niekiedy w znacznej mierze odpowiadają za funkcjonowanie państwa, systemu politycznego, za życie i bezpieczeństwo obywateli. W tym przypadku nie ma ograniczenia wieku dla pełnionych przez nich funkcji. Tymczasem aż nadto widać, że nie są w stanie sprawnie i efektywnie wykonywać powierzonych im zadań. Niekoniecznie ze złej woli czy braku dostatecznych kompetencji. Jakże często podstawowym ogranicznikiem okazuje się wiek. Licznik bije i obywatel polityk nie w pełni rozumie, co się wokół dzieje. Nie jest w stanie precyzyjnie analizować i interpretować rzeczywistości. Tkwi gdzieś głęboko we własnym ego i mniema, że posiada receptę na wszelkie pojawiające się problemy. Tymczasem “staruch” już “nie kuma”. Może warto rozważyć ograniczenie wieku pełnienia publicznej funkcji politycznej. Osiągasz określony wiek – np. 70 lat – i dziękujemy. Niech młodsi otrzymają wcześniejszą szansę na swoją przydatność dla społeczeństwa i państwa. Inaczej myśli o przyszłości kraju polityk, któremu pozostało niewiele lat do przeżycia, a inaczej osoba, która dożyje rzeczywistości, którą “tu i teraz” dookreśla i projektuje. To są dwa różne światy, inne opcje, potrzeby i zaangażowanie. “Mocno starsi” i “bardzo mocno starsi” są mniej przydatni na swoich stanowiskach z uwagi na zaawansowany wiek i wszelkie związane z tym ograniczenia. Fizyczne i psychiczne. Politycy powinni podlegać tym samym zasadom, co ogół obywateli. Przychodzi kres aktywności zawodowej i trzeba ustąpić pola młodszym, a nie kurczowo trzymać się władzy.