Rząd przyjął projekt minimalnego wynagrodzenia – 4666 zł, – które będzie obowiązywało od 1 stycznia 2025 r. Wynika z tego, że utrzymywana będzie polityka pro – inflacyjna. Kolejny, wysoki wzrost płacy minimalnej wymusi presję płacowo w całej gospodarce. Wzrosną koszty funkcjonowania przedsiębiorstw i ceny dóbr przez nie wytwarzanych. Czyli – mechanizm proinflacyjny nie będzie miał warunków do wygasania. Inflacja to wyższe ceny i wyższe podatki. Władza będzie miała dodatkowe środki, by móc realizować kolejne obietnice dla wybranych grup wyborców. Koło się zamyka. Jak było, tak i będzie. Rządzący nie potrafią wyrwać się z pętli prymitywnej, populistycznej polityki. Tak to sobie wykalkulowali. Aby do najbliższych wyborów. Zadziałało w przypadku poprzedników, to może i tym razem się uda. Po co ryzykować. Władza przede wszystkim. A do czego to wszystko prowadzi? To nie nasz problem. Tak to leci. Dziesięć lat temu, w 2015 r płaca minimalna wynosiła 1750 zł. Pięć lat później, w 2020 “podskoczyła” do 2600 zł. Jeszcze pięć lat, czyli rok 2025 i skok na 4666 zł. Jest się czego bać, Maszynka do produkowania pieniędzy pracuje. Szkoda, że kosztem narastającego długu państwa i coraz bardziej mrocznej przyszłości kolejnego pokolenia. Mechanizmy długu publicznego i inflacji to najgorsze, co może się przydarzyć. Potrzebna jest odpowiedzialna polityka, która nie generuje sytuacji kryzysowych czy wręcz katastrofy finansów publicznych. Płaca minimalna to jedno z narzędzi w rękach rządu. Zbyt wysoka nie przynosi pożytku, a generuje zbyteczne koszty i procesy inflacyjne. Potrzebny jest rozsądek, ale i podstawowa wiedza ekonomiczna. Opatrznie pojmowany interes rządzących nie powinien decydować o tak poważnych kwestiach dotykających ogółu obywateli.
P.S. Patrz poprzednie wpisy: Płaca minimalna, Hojna władza, Płaca minimalna 2024.
Leave a Reply