Szukanie wiatru

Szukanie wiatru w polu. Pewnie można wzniecić podmuchy w innych obszarach, niekoniecznie w polu. Ale wiatr, to wiatr i tyle. Musi dmuchać. Bez niego się nie obejdzie. Tak czy inaczej najpopularniejsza i daleko idąca w swym istotnościowym znaczeniu fraza to szukanie wiatru w polu. Odnosi się do daremnego starania o to, co nieosiągalne. Także poszukiwanie kogoś lub czegoś bez szans na sukces. Szukanie wiatru w polu to sytuacja, która jakże często ma miejsce w Polsce. Przykłady sypią się co chwila. Niezwykle ważny policjant przyjeżdża z Ukrainy z granatnikami – prezentami. Podobno chodzi o dwa granatniki, ale nikt by się nie zdziwił, gdyby przywieziono ich trochę więcej. Jakoś sprawnie i bez zbędnej mitręgi przedostały się przez granicę i wylądowały w pomieszczeniu niezwykle ważnego policjanta. Ten coś przy tym czymś zrobił i trzy kondygnacje budynku poszły w rozsypkę. Strzelał sobie dla rozrywki? Z jednego czy z dwóch? Niewiedział, co to jest i “samo” mu wypaliło? Kto zawinił? Obdarowany czy darczyńca? Szukanie wiatru w polu. Czy niezwykle ważny policjant stosował się do jakichkolwiek procedur? Chyba takowe nie zezwalają na przechowywanie i odpalanie sprzętu bojowego w budynku, w którym pracują ludzie. A może uważał, że jego żadne procedury nie dotyczą? Okazuje się, że w śledztwie ma status pokrzywdzonego. Rzeczywiście, mógł stracić życie. Z bronią przeciwpancerną trzeba umieć się obchodzić. Przeciętny cywil nie wpadł by na pomysł, aby “takie coś” ruszać. Ale generał…..Widocznie ma różne dziwne pomysły. Nie on jeden. Inny generał, ukraiński darczyńca, też miał oryginalną ideę. Prezent dla gościa – załadowany granatnik. Z pociskiem wewnątrz. Może się obdarowanemu przyda. Np. jako obrona przed czyjąś napaścią. Co myślał generał? Jeden czy drugi? Czy w ogóle myślał? Odpowiedź na takie pytanie to szukanie wiatru w polu. Może się w końcu kiedyś czegoś sensownego dowiemy. Ale musi zaistnieć jedna sprzyjająca okoliczność. Wiatr powinien przestać dmuchać. Chociażby tylko w polu.