Prostota i urok. Elementarne składniki natury. Relacje, związki, uwikłania, oddziaływania. Żywe, pulsujące, intensywne. Wszystkie barwy i odcienie. Intensywna gra kolorów. Istna poezja malarska, choć to fotografia. Wizje, jak nie z tego świata. Kosmiczne skojarzenia. Inny, ale jednak nasz świat. Niewiarygodne, autentyczne piękno. Podpatrzona estetyka natury. Woda i kamień uchwycone w sieci wzajemnych odniesień. Piękno ich relacji. Z pozoru nieruchomy kamień nabiera życia. Skąpany i rzeźbiony wodą nie jest tożsamy z własną istotą. W słońcu, w nocy, po zmroku, o poranku. O każdej porze dnia. W ciemnościach nocy. W przeróżnym czasie. W zimie i latem. Wszystkie zachwycające. Odsyłające do pokładów ludzkiej wrażliwości. Nakazujące szacunek wobec nieznanego, choć w rzeczywistości tak nieskończenie prostego świata. Dwie cząstki natury. Splątane zadziwiające barwami, przywołujące skojarzenia i narracje.
Jak powstały? Wędrówki po górskich potokach, rzeczkach, rozlewiskach. Zatopione w nurcie trampki, mokre dżinsy. Artystyczne polowanie środkiem nurtu. W poszukiwaniu kolorystyki i kształtu natury. Z wykorzystaniem intuicji twórczej, wyobraźni i artystycznej pasji. Efekt znakomity. Piękno zostało uchwycone. Teraz zaprezentowane publiczności. Sztuka pozytywnie nastrajająca, wzmacniająca wnętrze człowieka. Brawo dla Artysty, jego wrażliwości i poświęcenia. Wędrówki po wodzie na szczęście nie wywołały przykrych konsekwencji zdrowotnych. Zresztą, czego się nie robi dla sztuki.
P.S. Dzieła – fotografie, stworzone dla osłodzenia i rekonstrukcji duszy, można oglądać od 1.06.2015r w Galerii Uniwersytetu Warszawskiego – Pałac Kazimierzowski. Niestety, tylko do 15.06.2015r. Autor: artysta fotografik – Sławomir Lorenc.
Leave a Reply