Ryzyka polityka

Polityk, tak jak każdy inny obywatel, podejmuje w swojej działalności rozmaite ryzyka. Zazwyczaj im wyższe stanowisko, to liczba potencjalnych i realnych zagrożeń ulega zwiększeniu. Oczywiście to nie tylko ostatni przykład zamachu na Donalda Trumpa. Od czasów starożytności władcy bądź bezpośredni aspiranci do jej osiągnięcia musieli i muszą się liczyć także z zagrożeniem utraty życia. Znacznie częściej jednak politycy podlegają ryzyku odpowiedzialności karnej za skutki swojego postępowania. W tym aspekcie aktywność polityka nie może podlegać pobłażaniu. Żaden immunitet nie powinien chronić przestępcy. Jeżeli polityk podejmuje ryzyko wykorzystania swojego stanowiska w celu osiągnięcia własnych korzyści, musi liczyć się z karzącą ręką wymiaru sprawiedliwości. W przeciwnym wypadku sfera publiczna mogłaby zostać “rozdrapana” przez pazernych reprezentantów władzy. Zatem: państwo i jego instytucje powinny skutecznie zapobiegać i zwalczać wszelkie patologie czy przestępstwa władzy. Z drugiej jednak strony system demokratycznego państwa musi zabezpieczać swoich reprezentantów przed utratą zdrowia czy życia. Nie może być tak, co potwierdza próba zamachu na Donalda Trumpa, że jak się “Ktoś” nie podoba danemu obywatelowi, to ten wyciąga karabin i strzela. To równie patologiczny system, co rozkradanie dóbr publicznych przez pazernych polityków.