Żeby sprawnie rządzić krajem, trzeba mieć kompetencje ekonomiczne. To oczywista prawda, ale jakże trudna do spełnienia. Władza, ścisłe kierownictwo powinno nie tylko decydować, ale rozumieć skutki tych decyzji. Stara maksyma powiada: czego Jaś się nie nauczył, tego Jan nie będzie umiał. Kompetencje polityczne nie wystarczą. Rzeczywistość jest trochę bardziej skomplikowana. Gospodarka i finanse wymagają wiedzy, kwalifikacji, doświadczenia, umiejętności analitycznych i chłodnego podejścia. Historycy, politolodzy, lekarze, poloniści, kulturoznawcy czy dziennikarze mogą być sympatyczni, mili, zdolni, wygadani. Rozdawać między sobą karty, spierać się, budować koalicje, obiecywać wyborcom czego tylko oni zapragną. Są zawsze na tak. Gotowi do czynu. Do wydawania pieniędzy. Niestety, zapominają, że jest jeszcze gospodarka. Są finanse publiczne, czyli środki wypracowane przez obywateli i oddane pod zarządzanie ich przedstawicielom. Obywatele płacą rządzącym, by ci w sposób kompetentny gospodarowali wspólnymi pieniędzmi. Sami rządzący przecież z tych środków zaspokajają swoje potrzeby. Wszystko jest dobrze, jak jest dobrze. Gorzej, gdy rządzący nie spełniają nadziei związanych z ich wyborem. Rządzących nie tak łatwo odwołać. Obywatele nie mają także wpływu na ich kompetencje ekonomiczne. Mogą mieć jedynie poważne wątpliwości, gdy historycy, dziennikarze i politolodzy próbują decydować o sprawach gospodarczych lub finansach państwa. Aktualnie nie ma nawet wicepremiera od spraw gospodarczych. Powstaje pytanie natury zasadniczej: czym w sferze ekonomicznej różni się aktualna władza od poprzedniej? Co realnie zrobiono, by poprawić krytykowany ład, który panował przez ubiegłe osiem lat? Gospodarka i finanse. Nad tym trzeba pracować. To się samo nie zrobi. Rzeczywistości ekonomicznej nie da się zagadać ani ubarwić. Ona zapuka do naszych drzwi i zwyczajnie da łupnia. Bez ekonomicznie kompetentnej władzy nic nie zwojujemy.
P.S. Patrz poprzedni wpis: Nadmierne zadłużenie
Leave a Reply