Izolacja państwa

Izolacja państwa to nieliczne bądź niepewne relacje polityczne w układzie międzynarodowym. Izolacja prowadzi do samotności, samotność do pogłębienia izolacji. W przestrzeni międzynarodowej państwo albo samo się izoluje kalkulując wewnętrzne, polityczne korzyści, albo podlega zewnętrznym czynnikom separacji. Tak czy inaczej następuje odcięcie bądź osłabienie relacji z innymi państwami. Pozostajemy sami ze swoimi problemami. Coraz mniejsza liczba uczestników międzynarodowej polityki jest nami zainteresowana. Jest bardzo źle, jeśli sytuacja ta dotyczy najważniejszych graczy w międzynarodowym układzie interesów. Państwo, w imię własnych korzyści, musi dbać o dobre kontakty z innymi. Nie można dać się wypychać innym, ani samemu przyczyniać się do izolacji. Samotność nie służy nikomu. Jeśli dotychczasowi bliscy partnerzy zawodzą lub okazują się nielojalni, trzeba postarać się o wypełnienie luki bądź pustki. Poprawić relacje. Najgorzej jest, jeśli dany kraj świadomie prowadzi politykę zmierzającą do międzynarodowej samotności i izolacji. Wówczas pewne jest tylko jedno: ponura perspektywa, brak pozytywnej przyszłości.