AfD

Alternatywa dla Niemiec. Partia polityczna powstała 6 lutego 2013r. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku uzyskała 4,7% głosów. Rok później, w wyborach do parlamentu europejskiego osiągnęła wynik 7,04%. Wiele symptomów wskazuje, że w wyborach parlamentarnych 2017r może uzyskać zaskakująco wysokie poparcie wyborców. Wcześniej obecna już w pięciu landach po marcowych wyborach zwiększyła swój stan posiadania w kolejnych trzech. Saksonia – Anhalt /24,2%/, Badenia – Wirtembergia /15,1%/, Nadrenia – Palatynat /12,6%/. Założycielami była grupa liberalnych i konserwatywnych ekonomistów i publicystów, wśród nich byli działacze rządzącej CDU. Aktualna przywódczyni – Frauke Petry. Przez propagandę przeciwników AfD często określana jest jako populistyczna, rasistowska, faszystowska, ksenofobiczna, skrajnie prawicowa. Niezależnie od negatywnych ocen forsowanych przez dotychczasowy establishment polityczny rośnie w siłę dzięki pogłębiającemu się kryzysowi migracyjnemu. Była jedyną partią, która wyraźnie sprzeciwiła się polityce Unii Europejskiej i Niemiec. Opowiada się za natychmiastowym wstrzymaniem fali uchodźców do Niemiec oraz ścisłą ochroną granic. Wyraża sprzeciw wobec bezrefleksyjnemu otwieraniu granic dla imigrantów, zwłaszcza obcych kulturowo i nieprzydatnych w gospodarce. Myśl polityczna AfD nie ogranicza się jedynie do tej kwestii. Geneza partii lokuje ją jako krytyczną wobec polityki eurolandu. Postuluje się rozwiązanie strefy euro i powrót do walut narodowych. Według jednej z propozycji najpierw opuszczają strefę euro kraje europy południowej, a następnie północnej. Proces byłby rozłożony na ok. 5 lat.  Dopuszcza się także inny wariant – ograniczenie obszaru wspólnej waluty i wyrzucenie bankrutów. Dotyczy to Grecji i państw południa Europy. Wyraża się przekonanie o konieczności zakończenia drogich i nieskutecznych programów wspierania państw zadłużonych. Główny ciężar walki z kryzysem finansowym /gospodarczym/ powinny ponosić banki i wielcy inwestorzy. Przerzucanie ryzyk na budżet państwa i ogół obywateli jest niedopuszczalne.

Inne postulaty: szersze stosowanie referendum jako instrumentu demokracji bezpośredniej; w ramach UE przekazanie na powrót szerszych kompetencji rządom narodowym, co wiąże się to z krytyką aktualnego stanu nadmiernej centralizacji i biurokratyzacji; ograniczenie wsparcia finansowego dla poszczególnych państw unijnych, w tym zmniejszenie dopłat do rolnictwa. Ponadto w sferze wewnętrznej – ograniczenie państwa opiekuńczego, obniżka i uproszczenie podatków, wzmocnienie rodziny /preferowany model 2 plus 3/, sprzeciw wobec ideologii gender, zwłaszcza w edukacji. W sferze zewnętrznej – m.in. zniesienie sankcji wobec Rosji oraz wspólna walka z fundamentalizmem islamskim.

Wzrost znaczenia i ewidentne sukcesy AfD w ciągu trzech lat jej istnienia oraz zwiększające się poparcie dla Frontu Narodowego we Francji czy Partii Wolności w Holandii nakazują co najmniej namysł nad dalszym rozwojem sytuacji w Unii Europejskiej oraz trwałością strefy euro.