Coraz częściej pojawiają się głosy o konieczności zmian w Konstytucji. Jedna z nich – w intencji pomysłodawców – powinna pozwolić na bezdyskusyjne umożliwienie kwotowej waloryzacji rent i emerytur. Już raz, całkiem niedawno, dokonano takiego zabiegu, ale Trybunał Konstytucyjny wyraźnie dał do zrozumienia, że przyjął argumentację Rządu / kryzys finansów/ w trybie wyjątkowym i dalsze tego rodzaju pomysły nie będą tolerowane. Dotychczasowe, proporcjonalne podwyżki emerytur zgodne były z tradycją, że jeśli obywatel więcej odprowadza składek, to ma z tego tytułu określoną korzyść. Pomysł waloryzacji kwotowej to zabieranie tym, którzy wydajniej pracowali i więcej przekazywali, a następnie transferowanie w kierunku osób, które mniej odłożyły. Ciekawym smaczkiem jest fakt, że najsilniej naciska partia polityczna związana z elektoratem, który z racji funkcjonowania w systemie KRUS odprowadza składki minimalne, czerpiąc emerytury z budżetowych dopłat. System kwotowy zdecydowanie poprawiłby status emerycki tej właśnie grupy społecznej. Partia polityczna reprezentująca jej interesy dba, by powiększyć zakres dostępnych przywilejów. Wierni, stali wyborcy to najlepsza przepustka do reelekcji, a wybory zbliżają się szybkimi krokami. Jeżeli manewr z Konstytucją wyjdzie, to zbliżymy się mentalnie do zasad obowiązujących w okresie przed transformacją ustrojową. Socjalizm to system, w którym ład i porządek zależał od rządzących, a ideologia uzasadniała poczynania władz zasadami równości i sprawiedliwości społecznej wg aktualnego, oficjalnego klucza. Konstytucyjne potwierdzenie „Zasady Janosika” cofnie Polskę do okresu, z którego się wyzwoliła. Nadzieja w tym, że zamysł się nie powiedzie. Ale jak to z nadzieją – nie zawsze przeistacza się w rzeczywistość.
Patrz wpis: Trybunał Konstytucyjny
Leave a Reply