Państwa zwykle orientują się na przyszłość. Mądrze inwestują, dbają o klimat i środowisko, nie wycinają lasów, usprawniają służbę zdrowia, zapewniają nowoczesny ład edukacyjny. Warunkiem postępu i rozwoju jest aktywność i kreatywność obywateli. Możliwie wszystkich obywateli. Można jednak inaczej. Drogą ku przeszłości. Jaka wizja? Jaka rzeczywistość? Jedna wiodąca siła sprawcza. Polityczny autorytaryzm. Centralizacja decyzji. Wszechmocny wpływ gospodarki państwowej zależny od wiodącej siły sprawczej. Rozdawnictwo i protekcja. Kumoterstwo. Zasada istnienia równych i równiejszych. Wymiar sprawiedliwości i media pod kontrolą państwa. Propaganda zamiast informacji. Innymi słowy – współczesna wersja socjalizmu, realizacja nostalgii za czasem minionym. Droga ku przeszłości. Wykonawcy? Wszyscy ci, którym się nie chce bądź nie potrafią działać innowacyjnie, kreatywnie, z myślą o pożytku dla przyszłych pokoleń. Wszyscy ci, którzy preferują szybkie pieniądze, stanowiska “tu i teraz”, bez oglądania się na przyszłe konsekwencje budowy scentralizowanego, społecznie nieefektywnego ładu państwowego. Wersja socjalistyczna mierzona jest innym rodzajem efektywności. Autorytaryzmem, centralizacją, brakiem zewnętrznej kontroli, realizacją interesów kierujących i zarządzających. Inny świat, inny ład. Dziwne, że są aż tak liczni chętni do jego realizacji. Jedni z pazerności, inni z braku świadomości szkodliwości próby powrotu do przeszłości. Na szczęście pozostał jeszcze wolny internet. Warto zamieszczać swoje opinie. Bez wolności i konkurencji idei nie ma przyszłości. Socjalizm, autorytaryzm i centralizm już były. Doprowadziły do ruiny gospodarczej i cywilizacyjnego zacofania.
P.S. Patrz wybrane poprzednie wpisy: Ład centralizowany, Nostalgie i objawienia, Władza najważniejsza.
Leave a Reply