Finansowanie Barbórki

Tradycyjna tzw. 13 pensja. W normalnym świecie jeśli występuje, wypłacana jest z wypracowanego zysku. W Polsce jest inaczej. Należy się. Podobnie, jak 14 pensja i wiele innych, kosztownych przywilejów. Dziwnym trafem wszystko to trafia do jednej branży gospodarczej. Tak w socjalizmie, jak i w kapitalizmie. Dla ścisłości: w ramach własności państwowej, na koszt całego społeczeństwa. Aktualnie, tzn. na koniec września 2015r strata Kompanii Węglowej wyniosła 830 mln zł. W nagrodę należy się pracownikom 300 mln zł z tytułu Barbórki. Należy się, i koniec. Skąd pieniądze? Z kredytu bankowego pod zastaw akcji Spółek Skarbu Państwa przekazanych przez rząd tuż przed wyborami parlamentarnymi 2015r. Przez osiem ubiegłych lat nie dokonano koniecznych reform i uzdrowienia sytuacji. Długi sektora wydobywczego są porażające, a perspektywy poprawy – iluzoryczne. Co dalej? Może być, jak było. Kolejne marnotrawione środki, które nie zostaną przeznaczone na ważne cele. Ale może nastąpi zapowiadana zmiana i uzdrowienie sytuacji w górnictwie i energetyce. Wszak powstało specjalne ministerstwo. Czy doprowadzi do zapanowania mechanizmów ekonomicznych? Koszty pracownicze w państwowej Kompanii Węglowej stanowią 57%. W prywatnej Bogdance – 29%. W giełdowej JSW, z dominującym głosem państwa – 44%. Ogólnie: im mniej państwa w górnictwie, tym większy porządek ekonomiczny i wyższy stopień funkcjonowania mechanizmów rynkowych. Przed nowym rządem liczne, wielkie zadania. Reforma branży wydobywczej i przemyślana strategia energetyczna to jedno z głównych kryteriów oceny sprawności i skuteczności nowo wybranych reprezentantów politycznych. Oby się udało. Ku pomyślności wszystkich.
P.S. Patrz niedawny wpis: Węglowe aktualia