NOWOCZESNEJ gospodarka

Nowa formacja polityczna określa swoją tożsamość ideową. W poprzednim wpisie omówiono pierwszy kierunek programowy – reformę państwa. Teraz czas na gospodarkę. Najpierw diagnoza – jak jest: 1/ Podcinanie skrzydeł przedsiębiorczości, czyli: nieprzejrzysty, skomplikowany i niejasny system podatkowy; niska jakość stosowania prawa; nadmierna regulacja w postaci licencji i koncesji, obejmująca ok. 1000 rodzajów działalności; sztywny kodeks pracy i nadmierne obciążenia kosztów zatrudnienia; zatory płatnicze; kiepska edukacja. 2/ Brak wizji i strategii, czyli: konkurencja niskimi płacami; brak polityki wspierania innowacji; brak strategii energetycznej i przemysłowej; upośledzenie rodzimych firm w relacji do zagranicznych – brak kapitału, technologii i sieci zbytu. Po diagnozie, kierunkowe propozycje, czyli co trzeba zrobić: 1/ przywrócenie wolności gospodarczej i odbiurokratyzowanie gospodarki, głównie deregulacja, zmniejszenie restrykcyjności prawa pracy, w tym ułatwienia w zakresie zwalniania nierzetelnych pracowników; 2/ reset podatkowy, w tym jednolita stawka VAT na poziomie 18%, nowa Ordynacja Podatkowa, połączenie instytucji pobierających podatki, zatarcie niezawinionych przewinień podatkowych; 3/ nowy pomysł na rozwój, czyli innowacyjność, kreatywność, wartość dodana, wspieranie przedsiębiorczości i sensowne wydawanie środków unijnych. Potrzebna jest wielokierunkowa polityka wzrostu, która umożliwi wykreowanie polskich specjalności. Diagnoza i propozycje NOWOCZESNEJ w ogólnym zarysie wydają się sensowne. Diabeł jednak tkwi w szczególe. W diagnozie zarzut braku strategii rozwoju gospodarczego w Polsce jest oczywisty, sensowny i prawdziwy. Natomiast deregulację prowadzono przez lata. To trochę takie hasło – wytrych, popularne, gdy nie ma się nic sensowniejszego do zaproponowania. Zniesienie zbędnych, nadmiernych regulacji – ok. Ale nie można likwidować wszelkich atestów, koncesji i zabezpieczeń dla samej idei likwidacji. Gdzieś pobrzmiewa koncepcja bardzo ograniczonej, minimalnej roli państwa. Jeśli tak, trzeba taką myśl programową wyraźnie wyartykułować. Ogólnie – w warstwie gospodarczej program NOWOCZESNEJ ukierunkowany jest na niszę drobnych i średnich przedsiębiorców. Brakuje bezpośredniego odniesienia do najbardziej pilnych, bulwersujących tematów. Można było spodziewać się więcej. Świadomość politycznych konsekwencji zdecydowanie artykułowanych koncepcji programowych jakby hamowała rozmach ideowy NOWOCZESNEJ. Zdecydowanie obstawiana jest określona, pożądana baza wyborców. Nie widać w kierunkach programowych szerszego odniesienia do ogółu społeczeństwa. Jednak propozycja jest. Relatywnie szybko przedstawiona. Bez obietnic na wyrost i szukania taniego poklasku.