Powierzchniowe stany rzeczy. Ukrywanie istoty. Odwracanie uwagi. Stwarzanie sztucznych sytuacji. Udawanie. Ukrywanie rzeczywistego celu. Działania bezpośrednio nie jawne. Prezentowanie czegoś co nie jest tym, co prezentowane.
1. Pozory koncepcji. Artykułowanie chaotycznych pomysłów jako zwartych idei. Wielostronna ignorancja. Udawanie, że się coś wie w sytuacji zupełnej niewiedzy. Pustka intelektualna. Próby ukrycia prawdziwych intencji. Świadome stwarzanie zamętu ideowego. Indoktrynacja poprzez powtarzanie półprawd lub fałszu. Posługiwanie się mitami i emocjami. Przywoływanie fałszywych opinii i ekspertyz. Szalejąca propaganda. Zwalczanie przeciwstawnych opinii i poglądów.
2. Pozory działania. Przedstawianie rozwiązań niemożliwych do wykonania. Zapowiadanie aktywności. Snucie opowieści o przyszłości. Odwlekanie decyzji. Wykonywanie wstępnych działań bez kontynuacji. Hamowanie aktywności. Wycofywanie się przy pierwszych trudnościach. Przywłaszczanie nie swoich dokonań. Wykazywanie nie istniejących barier i trudności. Niechęć do zmian. Brak reform. Brak odpowiedzialności. Podstawowy imperatyw: najlepiej nic nie robić. Zgodnie z przeświadczeniem: przetrwać.
3. Pozory strategii. Działanie do jutra. Na wyciągnięcie własnego nosa. Bez perspektywy. Bez zastanowienia. Na ślepo. Bez wizji. Bez prognozy. Bez perspektywicznych zamierzeń. Bez ładu i składu. Z planem na dziś. Z opcją załatania dziury. Chwilowego uspokojenia. Niech się jakoś toczy. Strategia? To za trudne. To nierealne. Trzeba przeżyć tu i teraz. Nie dać się. Polec na jakiejś strategii? To dla naiwnych. Marzycieli. Entuzjastów. Odnowicieli. Właściwa strategia to przeżyć. Jeszcze rok, jeśli nie kolejne cztery lata.
4. Pozory prestiżu. Życie w złudzeniu. Dominacja miraży. Fikcja w miejsce rzeczywistości. Chwila wobec perspektywy. Tu i teraz zamiast przyszłości. Jestem ważny. Mogę wszystko. Jestem popularny. Moje opinie są cytowane. Jestem w mediach. Mogę podejmować decyzje. Jestem obecny. Mogę wpływać. Jestem postrzegany. Moje zdjęcia, moje video. Kręcę się. Dookoła mnie się kręcą. Nie odejdę. Tkwię. Dla siebie i innych. Jesteśmy razem. We wspólnocie pozorów.
Leave a Reply